Günümüz dünyasında, akıllı telefonlar hayatımızın ayrılmaz bir parçası haline geldi. İster yolda yürürken, ister kafede otururken, ister işte veya evde olsun, insanların ellerinden telefonlarını bırakmadıklarını gözlemlemek artık şaşırtıcı değil. Bu durum, teknolojinin yaşamımıza getirdiği kolaylıkların yanı sıra, derin psikolojik ve sosyal sorunların da habercisi olabilir.
Telefonlarımızın her zaman elimizin altında olması, dijital dünyanın sunduğu sürekli yenilik ve anında erişim imkanlarından kaynaklanıyor. Sosyal medyanın sürekli yenilenen akışı, mesajlaşma uygulamaları ve haber siteleri, sürekli olarak dikkatimizin dağılmasına ve anlık tatmin arayışına itiyor. Bu durum, insan beyninin ödül sistemini doğrudan etkileyen dopamin salgısını tetikleyerek, bir nevi bağımlılık yaratıyor. Telefonunu elinden düşürmeyen bireyler, farkında olmadan dijital dünyanın cazibesine kapılıyor.
Otobüste, sokakta, hastanede, kısacası her yerde insanların ellerinde telefonlarını gördüğümüz bir gerçek. Bu cihazlar, iletişimden eğlenceye, işten alışverişe kadar birçok alanda hayatımızı kolaylaştırır. Ancak, sizde fark ettiniz mi? Telefon kullanılsın ya da kullanılmasın, yürürken, otururken, uzanırken sürekli elimizde. Bu durum, çağımızın yeni bir hastalığı mı yoksa sadece teknolojinin hayatımıza entegrasyonunun doğal bir sonucu mu?
Öncelikle, telefonların sürekli elde tutulmasının arkasında yatan psikolojik faktörlere değinmek gerekiyor. İnsanlar, sosyal bağlarını koruma ve dünya ile bağlantıda kalma ihtiyacı duyarlar. Bu nedenle, telefonlar onlar için bir tür güvence aracı haline gelmiştir. Her an bir mesaj ya da bildirim alma olasılığı, telefonların sürekli elde tutulmasına neden olmaktadır. Bu durum, "nomofobi" olarak adlandırılan, telefonsuz kalma korkusunu doğurmuştur. Nomofobi, modern çağın yeni bir anksiyete türü olarak kabul ediliyor.
BAĞIMLILIK MI? ALIŞKANLIK MI?
Telefonların sürekli elde tutulmasının arkasında bağımlılık mı, yoksa sadece bir alışkanlık mı yatıyor sorusu bu noktada çok önemli. Sabah kalkar kalmaz telefona bakmak, sosyal medyada hızlıca gezintiye çıkmak, telefonla bir işimiz yokken sık sık ekranı açıp kapatmak, sık sık mesaj kutusunu kontrol etmek, bildirim duyar duymaz ekranı açmak bunlar gerçek bağımlıların yaptıkları… Peki neden telefonu sürekli elimizde tutarız? Onu bir köşeye kendi haline bıraksak, özgürlüğümüze kavuşacağız gibi…
