Kıvrıl yanıma, ses yapmadan kal...
Morgda makyaj yapılmaz bilirsin,
kan çektim bende yüzüme,
tüm dağınıklığımı kaotik bir düzenden say!
Her gece yarısı yeniden işlenen bir cinayet gibiyim,
henüz hiçbir sabah yatağımda ölü bulunamadım.
Yüzümdeki, geçmişin kanıyla çizilmiş nihilistan gülümsemenin gergin huzurunda,
hayat denilen kabusa sisifosvari direnişle
tekrar tekrar uyandım..
Sınırsız görünen zamanı,
sonsuz döngüde yaşadığım bir hapishane gibi hissediyorum
İçine attığım her şeyin çılgınca dövüştüğü illegal ve kanlı bir savaş aranası sanki,
melankolik mengene arasına sıkıştırılmış kafatasının içi,
hayatım yaşanılacak gibi değil,
kaotik bilincim bir anda herşeyi mahvetmeye çok meyilli!
Nerede bir ateş görsem elimi içine sokuyorum, nerede bir uçurum görsem kendimi bırakıyorum, mürekkep hokkasını kanımla dolduracak kadar gözümü kararttım, kalemimi kırdım hayatımın, gelecek defterimi yırttım!
Levh i mahfuzumun ateşe verilmiş sayfalarının aleviyle ömrümü yakıyorum !
Sonsuz huzuruma yol açarsın, ben kaybetsem bile sen de kazanamayacaksın.
düşünme haydi yak kendini ve sal mermini kanlı savaş arenamın şakak girişlerinden.
kafamı çok rahatlatırsın, beni huzura kendinizi kaosa atarsın….
Umudu geceden ölü, nefes alan bir cesedi gezdiriyorum aynada yıllardır
bıkkınlığıma ötenazi yaparsın!
