Sakarya İl Emniyet Müdürümüz Selçuk Doğuş’un ilimize atandığından bu yana hemen her gün uyuşturucuya yönelik operasyonlar yapılıyor.
Ama görünen o ki yetmiyor, bu uyuşturucu belası üretim, satış ve bağımlılık anlamında gün be gün artıyor.
Özellikle metamfetamin… Yani metin amca, gençler arasında hızla yayılıyor.
Metamfetamin kristalize bir madde malumunuz.
Yakılarak duman çekme, yutma, burundan çekme ve damar yoluyla kullanılabiliyor.
Bazı araştırmalara göre; eroin kadar ölümcül bir bağımlılığa neden oluyor.
Kişide maddeye karşı hızla tolerans gelişirken kullanıcı aynı etkiyi yakalamak için daha yüksek doz almaya başlıyor. Yoksunluk hali kullanıcıyı bunalıma sürüklüyor. Metamfetamin nörolojik hastalıklara, beyin kanamasına, kalp krizine, uyku bozukluğuna, aşırı kilo kaybına, deride iltihaplanmaya, dişlerde çürümeye, psikoz, paranoya ve halüsinasyonlara neden oluyor.
Yani aslında bazı özellikleriyle kullanıcısını çabuk ele veren bir uyuşturucu…
Ebeveynler deri ve diş kontrolüyle çocuklarının bu mereti kullanıp kullanmadığını rahatlıkla anlayabilirler diye söylüyorum.
Emniyet güçlerimiz ellerinden geleni yapıyor ama görünen o ki yetmiyor.
Çünkü bu sorun sadece polisiye tedbirlerle çözülebilecek bir sorun değil bayta aileler olmak üzere toplumsal bir destek gerekiyor.
Bunun için neler yapabiliriz?
Öncelikli görevimiz ihbar etmek…
Maalesef ülkemizde ‘ihbar’ büyük bir ayıp, kalleşlik vesaire olarak algılanıyor.
Oysa hiç de öyle değil…
Bunun utanması arlanması yok. Her türlü şüphede ihbar mekanizmasını çalıştırmalıyız ki hem kullanımını hem de yayılımını engelleyelim.
Bu bir vatandaşlık ve insanlık görevidir.
İhbar konusunda ebeveynlerin de çekinceleri oluyor. ‘Aman duyulmasın, konu komşuya rezil oluruz’ düşüncesi hakim…
Ve bir de korku var elbette, çocuğum, eşim beni öldürür korkusu…
Ama şurası da muhakkak ki korkunun ecele faydası yok.
Kokarak, çekinerek kullanıcı yakınınızın ölümünü seyrettiğinizin farkında olmalısınız.
Çünkü bu meret öldürüyor. Bu sebeple kullanım süresi en çok 4-5 yıl diyorlar. Yani bir süre sonra siz onu bırakmazsanız, o sizi zaten bırakıyor.
Sevgili ebeveynler, çocuğunuzu takip etmeniz, gerekirse çaktırmadan üzerini aramanız ‘ayıp’ değil, bir insanlık görevidir.
Bunu sık sık yapınız, takipte olunuz. Çünkü dışarısı çocuklarınız için korkunç tuzaklarla dolu…
Çocuğunuzun hal ve hareketlerini takip edin.
Bilinçli bir anne/baba çocuğundaki değişiklikleri rahatlıkla tespit edebilir.
Bir kişinin uyuşturucuya meylettiğinin göstergeleri barizdir.
Uzmanlara göre, madde kullanan bir genci tanımak için dikkat edilmesi gereken noktalar şunlardır:
Geceleri çok sık dışarı çıkması ve bar disko gibi eğlence yerlerine çok sık gitmeye başlaması.
Eski arkadaşlarını bir bir ve kısa sürede terk edip yeni ve çok sık beraber olduğu yeni arkadaşlıklar kurması ve kim olduklarından ailesine bahsetmemesi,
Gece saatleri bile olsa gelen bir telefonla apar topar dışarı çıkması veya cevapsız telefonların sayısında belirgin artış olması.
Çok para harcamaya veya istemeye başlaması.
Ona ait olmadığını bildiğiniz eşyalarla gelmesi ve bunları bir daha görememeniz.
Ani kilo kayıpları ve iştah sorunlarının olması.
Uyku düzeninin bozulması.
Göz çevresinde kızarmalar, donuk bakışlar olması.
Elde ve vücutta daha önce görmediğiniz titremelerin olması ve daha birçok aniden değişen sosyal ve fiziksel şartların olması.
MET kullananlar ani fiziki değişimlere uğruyor mesela diş etlerinin çekilmesi, dişlerin dökülmesi ve diş ile birlikte damak renginin değişmesi önemli göstergelerdir.
Çocuğunu iyi tanıyan aileler bu ruhsal ve fiziksel değişimleri rahatlıkla fark ederler.
Fark ettikten sonra yapılması gereken de kesinlikle bir uzman desteği almak ve olayı resmi makamlarla paylaşmak olmalı…
Uyuşturucu ile mücadele her melanet gibi bataklığı kurutmakla mümkün.
Öncelikli görevimiz o ortamı ortadan kaldırmak…
Bu konuda bir numaralı sebep, aile ortamı ve aile sorunları…
Uzmanlar diyor ki;
Uyuşturucu sebebiyle görüştüğümüz gençlerde genelde sorunun aile ilişkilerinde olduğunu görüyoruz. Konuşmayan, iletişimi zayıf, paylaşıma kapalı, duygusal ihtiyaçların karşılanamadığı ailelerde gençler bir boşluk ve bulanım durumuna düşebiliyor ve sonuçta çareyi arkadaşlarının sunduğu uyuşturucuda bulabiliyor.
Birçok genç duygusal ihtiyaçlarını karşıladığını düşündüğünden uyuşturucu içiyor.
Ancak düştüğü bu tuzak duygusal boşluğunu git gide artırdığı gibi buna ilaveten uyuşturucu bağımlısı yapmış oluyor.
İten, kakan, hakaret eden, ihmal eden, yetersiz ve işe yaramaz hissettiren, değersizlik aşılayan, eksiklik ve eziklik yaratan ebeveynlerin çocuklarında potansiyel bir bağımlılık riski her zaman söz konusudur. Annesinin sarhoş babası tarafından dövüldüğüne şahit olan, kendisi de bizatihi şiddet gören, korkuyla büyümüş, yalnız bırakılmış çocuklar da büyük bir risk altında.
Aile ortamı, ailenin ekonomik ve sosyal durumu, yakın çevre hatta okul, kısmen işyeri kaynaklı travmalar önemli birer etken…
Devam edeceğiz…