Merhaba değerli okuyucular.
Sizlere, beni oldum olası rahatsız eden bir şeyden bahsetmek istiyorum.
Masumiyet!
Evet, masumiyet.
Ne zaman bir sorun yaşansa bir yerde, kime baksam, kimle konuşsam, bir bakıyorum ki herkes masum. Herkes o veya bu şekilde suçsuz. Kime sorsam… E peki suçlusu kim bu işin? Bir sanık adı çıkıveriyor ağızlardan bir çırpıda. Bi sormaya yeltensem, desem ki ‘Bizim de bir suçumuz olabilir mi?’ diye, cevap beklerken gözlerim, oralı bile olmayan bakışlarla muhatap oluyorum.
Ne zaman anlatmayı denesem; ‘Bir şeyler yapılabilir, sen de ben de bir şeyler başarabiliriz’ desem, ne zaman ‘Bak, bu atıllıkla insan olarak hepimiz az veya çok suçluyuz’ desem, karşılaştığım tablo hep masumiyet.
Kimsede bir kusur yok ve herkes mağdur. Dünya yansa, hep bir başkası sorumlu. Artık haykırmak istiyorum. Tanıdığım ve tanımadığım herkese. Bunca sorun kimin yüzünden diye. Orası bazen muallak olsa da emin olduğumuz bir şey var;
Biz hep bi masumuz!
Kimi zaman yüz çevirerek, kimi zaman görmeyerek, kimi zaman uzatabileceğimiz eli esirgeyerek, kimi zaman ise bir ceset gibi hareket etmeyerek. Bir de şu var ki masumları, masum olmayanlardan ayırarak masumuz. Bizden olan masumları bizden olmayanlardan ayırarak masumuz. Ki biz zaten masumuz.
Sanık varsa onlardır!
Peki kim ya onlar?
Onlar bizim gibi düşünmeyenler. Bizim desteklemediğimiz parti mesela. Onlar hep suçlu zaten. Ya da fikirlerini sevmediklerimiz. Hayatlarını anlayamadıklarımız. Lafımızı dinlemeyenler. Suçlu onlar.
Biz masumuz!
Bir kadın sokak ortasında saldırıya uğrarken biz masumuz, insanımız aç uyurken biz masumuz, bir çocuk öldüğünde bir yerlerde, vatanımıza dil uzatılırken, bu vatanın evlatları bu vatan için can verirken ve bunun gibi sayısız acı yaşanırken,
Biz masumuz!
Nereden mi biliyorum?
Vicdanımız sızlamıyor da oradan. Az bir şey suçlu hissetsek kendimizi şu olanlarda, gözümüze uyku giremezdi. Görmezden gelemezdik bu kadar acıyı. Az bir şey suçlu hissetsek kendimizi, suçu hep başkasına atamazdık. Telafi edebilmek için olanları, gücümüz yettiğince düzeltmek için bir şeyleri can havliyle çabalardık. Az bir şey suçlu olsak keşke. Çok az bir şey…
Ama ne yazık ki,
BİZ MASUMUZ!
