Toplu taşıma araçlarına uzun süredir binmemiştim. Aslında binmeden önce bana külfet gibi geliyordu. Şimdi bir durak arayacaksın, orada bekleyeceksin. Hangi otobüsün nereye gideceğini bilmiyorsan  bileni bulup ona soracaksın. Of of diyordum içimden, kim uğraşacak şimdi bununla. Araban varsa niye otobüse binesin ki?
İşin aslı böyle değilmiş, şimdi daha iyi anlıyor insan. 
İlk olarak maddi yükü daha az kendi aracını kullanmaktan ve park problemin hiç olmuyor.
İkincisi bir düzen oluşuyor ister istemez hayatlarımızda. Otobüs saatlerini takip edip o saatlere göre ayarlıyoruz hayatımızı.
Üçüncü faydası ise otobüsün, daha fazla sosyalleştiriyor bizi. Sürekli aynı hattı kullandığımızda ahbap oluyoruz otobüsün şoförüyle. Yeni yeni insanlarla  tanışıyoruz , yeni hayat hikayeleri öğreniyoruz bu yolculuklarda. 
Son olarak uzun süredir görmediğimiz arkadaşlarımızla, dostlarımızla karşılaşıyoruz otobüslerde. Hasret gideriyoruz, hal hatır soruyoruz. 
Akıp giden hayatı kaçırdığımızı fark ediyoruz yetişemediğimiz otobüslerin ardından bakarken.