Sakaryaspor'un aldığı istikrarsız sonuçların nedeni iyi analiz edilip tespit edilerek çözümlenmelidir..
Bu maçta da daha önce dile getirdiğim psikolojik etkenler belirli derecede sahaya yansıdı.. Örneğin yenen golde ve rakibe verilen diğer pozisyonlarda oyuncuların vücut dillerinden anladığım kadarıyla... kaygı, endişe, telaşlı davranışları müsabaka sonuna kadar artarak devam etti.. Aynı psikolojik baskıyı rakip kaleye yakın oynayan oyuncuların gelen pozisyonları sonlandıramamalarındaki hatalarında gördüğümü söyleyebilirim..
Son sekiz maçında galip gelememiş Konyaspor'un genlerden oluşan pilot takımında yaşanması gereken bu faktörler maalesef Sakaryaspor’lu oyuncularda yaşandı..
Rakip takımın bireysel öne çıkan futbolcuları özellikle ikinci yarıda Sakaryaspor’un bulduğu pozisyonlarda devleşen kalecisi Mücahit Atalay , sol stoper Alpay Koldaş ve Emre Can'dı .. Oyun olarak beraber , ortak oyun ve defans bütünleşmelerini pozisyon vermelerine rağmen iyi niyetle yapmaya çalıştılar..
Sakaryaspor'un aşırı motivasyon ile yalnızca iyi mücadele etme felsefesindeki oyun anlayışı iki oyuncunun birbirlerine çarpacak dereceye geldiğinin göstergesidir ...
Sakaryasporlu futbolcular daha sakin kendinden emin özgüven ve arkadaşlık duygularıyla oynamaya , sahada vakar duruş ve davranışlarla rakiplerinin üstünde korku kaygı endişe yaratmalıdırlar ...
Teknik taktik kondisyon olarak yorum yapmamamın sebebi, olayı mental destek eksikliğine bağlamamdır..
Sakaryaspor her ne sebeple olduğunu bilmediğim bu mental rahatsızlığından kurtulursa seri imalata geçer ve hedefine ulaşır düşüncesindeyim..
